ღ ミ ◕قلب طلایی ◕ ミ ღ
زندگی شهد گل است..زنبور عسل می خوردتش..آنچه می ماند عسل خاطره هاست..
ღ ミ ◕قلب طلایی ◕ ミ ღ
زندگی شهد گل است..زنبور عسل می خوردتش..آنچه می ماند عسل خاطره هاست..درباره من
من پِیِ خوشبختی گشتم ، نبود ..
تو هم نگرد ، نیست
ادامه...
شعر های عاشقانه (آراز)
دختری خوابیده در مهتاب،
چون گل نیلوفری بر آب.
خواب می بیند...
خواب می بیند که بیمارست دلدارش.
وین سیه رویا ، شکیب از چشم بیمارش باز می چیند.
می نشیند خسته دل در دامن مهتاب:
چون شکسته بادبان زورقی بر آب.
می کند اندیشه با خود:
از چه رو کوشیدم به آزارش؟
وز پشیمانی ، سرشکی گرم
می درخشد در نگاه چشم بیدارش.
روز دیگر،
باز چون دلداده می ماند به راه او،
روی می تابد ز دیدارش ،
می گریزد از نگاه او .
باز می کوشد به آزارش ...
هوشنگ ابتهاج
شعر عاشقانه ": چون سبوی تشنه
از تهی سرشار
جویبار لحظه‌ها جاریست ...
چون سبوی تشنه کاندر خواب بیند آب
و اندر آب بیند سنگ ، دوستان و دشمنان را می‌شناسم.
من زندگی را دوست می‌دارم ، مرگ را دشمن .
وای ! اما با که باید گفت این ؟
من دوستی دارم
که به دشمن خواهم از او التجاء بردن !
جویبار لحظه ها جاریست...
اخوان ثالث
شعر عاشقانه : آینه
گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست
دل بکن ! آینه این قدر تماشایی نیست
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟
بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را
قایقت را بشکن ! روح تو دریایی نیست
آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد
آه ! دیگر دمت ای دوست ، مسیحایی نیست
آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می آیی ، نیست
خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت : هر خواستنی عین توانایی نیست ...
فاضل نظری
شعر عاشقانه (چه غریب ماندی ای دل)
چه غریب ماندی ای دل !
نه غمی ، نه غمگساری
نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری
غم اگر به کوه گویم ، بگریزد و بریزد
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری...
هوشنگ ابتهاج
شعر ::از چه سبب اینهمه زیبا شده ای ؟
دیدمت ، وه ! چه تماشایی و زیبا شده ای
تا تو درگلشن خوبی گل یکتا شده ای
بی حساب از چه سبب اینهمه زیبا شده ای ؟
عشق بگذاشته اندرپی سودا شده ای
باز آشوبگر خاطر شیدا شده ای
لطف را بین که به شیرینی رویا شده ای
نازنینا ! تو چرا بی خبر از ما شده ای...؟
شهریار
شط امواج سیاه
از شط گیسوی مواج تو من
بوسه زن بر سر هر موج گذر می کردم
کاش بر این شط مواج سیاه
همه عمر سفر می کردم ...
حمید مصدق
آن جا که باید دل به دریا زد
دریای شور انگیز چشمانت چه زیباست !
آن جا که باید دل به دریا زد ،
همینجاست...
حسین منزوی
حرفها دارم اما ، بزنم یا نزنم؟
حرفها دارم اما ، بزنم یا نزنم؟
با توام! با تو! خدا را! بزنم یا نزنم؟
همه حرف دلم با تو همین است که : ((دوست...))
چه کنم؟ حرف دلم را بزنم یا نزنم؟
عهد کردم دگر از قول و غزل دم نزنم
زیر قول دلم آیا بزنم یا نزنم؟
گفته بودم که به دریا نزنم دل ، اما
کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟
از ازل تا به ابد پرسش آدم این است:
دست بر میوه ی حوا بزنم یا نزنم؟
به گناهی که تماشای گل روی تو بود
خار در چشم تمنا بزنم یا نزنم؟
دست بر دست همه عمر در این تردیدم:
بزنم یا نزنم؟ ها؟ بزنم یا نزنم...؟
فیصر امین پور
هیچ نمیدانم چرا...
اما می دانم کس دیگری درون من پا گذاشته است
و اوست که مرا چنان بی طاقت کرده است
که احساس می کنم دیگر نمی توانم در خودم بگنجم؛
در خودم بیارامم.
از ((بودن)) خویش بزرگتر شده ام
و این جامه بر من تنگی می کند.
این کفش تنگ و بی تابی فرار!
عشق آن سفر بزرگ...
اوه! چه می کشم!
چه خیال انگیز و جانبخش است ((اینجا نبودن))...
دکتر علی شریعتی
شعری عاشقانه از شهریار (غوغا میکنی)
بیتی زیبا از حافظ (غم مخور)
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان ؛
غم مخور ...